1399/01/31 14:00
غذای ماهی قزل آلا و بالا بردن عملکرد آن توسط آنزیم ها
غذای ماهی قزل آلا باید به نحوی عمل کند تا بتواند تمامی نیاز های مورد نیاز ماهی برای رشد را تامیین نمایید.
آنزیم ها یکی از انواع مختلف پروتئین در سیستم های بیولوژیکی هستند . محققان با فشار برای یافتن منابع پایدارتر خوراک ماهی برای آبزی پروری ، در تلاشند تا ارزش مکمل غذایی خوراک ماهی را با مکمل آنزیمی بهبود ببخشند.
گسترش تولید جهانی آبزی پروری باعث افزایش تقاضا برای غذای ماهی قزل آلا و آبزیان می شود. تغذیه مهمترین و مهمترین ماده در تولید آبزیان است . افزایش هزینه غذا ، تولید کنندگان خوراک را ترغیب به جستجوی منابع جایگزین ارزان تر پروتئین مانند پروتئین های گیاهی کرده است. خوراک ماهی تجاری معمولاً حاوی مقدار زیاد پروتئین به عنوان منبع اصلی است وحدود 30-50 درصد از جیره را شامل می شود. اما به دلیل کمبود و گرانی زیاد ، استفاده از پروتئین در غذای قزل آلا و سایر آبزیان دچار مشکل گشته است.
از این رو ، تغذیه آبزی پروری از دهه های گذشته سعی در بهبود ارزش غذایی خوراک ماهی با استفاده از مکمل آنزیم و یافتن گزینه های مناسب برای وعده های غذایی ماهی داشته است.
آنزیم ها در غذای ماهی قزل آلا وسایر آبزیان
افزودن آنزیم ها در غذای ماهی قزل آلا و سایر آبزیان یکی از مهمترین پیشرفت های تغذیه ای در بخش آبزی پروری از چند سال گذشته است . در حال حاضر آنزیمهای اگزوژن به طور گسترده در سراسر جهان به عنوان مواد افزودنی در رژیم های غذایی حیوانات مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین ، استفاده از مکمل ها با آنزیم ها می تواند به از بین بردن تأثیر عوامل ضد تغذیه ای و بهبود استفاده از انرژی در رژیم غذایی و اسیدهای آمینه کمک کند و در نتیجه عملکرد ماهی و میگو بهبود یابد .
هدف استفاده آنزیم در غذای ماهی قزل آلا و آبزیان
هدف اصلی استفاده از آنزیم در خوراک بهبود هضم است. فرآیندهای هضم با تهیه دوز مناسب از آنزیم ها ، بهتر عمل می کنند و نتیجه آن در بهبود بازده خوراک نشان داده می شود. علاوه بر این، حیوانات آبزی در طی مراحل اولیه رشد یا در طول زندگی فاقد آنزیم های هضم خاصی هستند . در مورد ماهی / میگو فاقد آنزیم های خاص حتی در بزرگسالی اند که استفاده از این آنزیم ها منجر به استفاده بهتر از بخش های مغذی می شود که توسط آنزیم ها هضم می شوند.
آشنایی با آنزیم ها مورد استفاده در تغذیه آبزیان
آنزیم ها یکی از انواع مختلف پروتئین در سیستم های بیولوژیکی هستند. مشخصه اصلی آنها ، کاتالیز کردن سرعت یک واکنش است، اما خود تغییر نمی کنند. آنها در انواع مسیرهای آنابولیک و کاتابولیک هضم و متابولیسم نقش دارند . آنزیم ها به عنوان کاتالیزوری بسیار خاص هستند که روی یک یا حداکثر گروه محدودی از ترکیبات معروف عمل می کنند . آنزیم ها ابزارهای قدرتمند دیگری را ارائه می دهند که می توانند عوامل ضد تغذیه ای را غیرفعال کنند و ارزش غذایی پروتئین گیاهی را در خوراک ها تقویت کنند . آنها روشی طبیعی برای تبدیل اجزای پیچیده خوراک به مواد مغذی قابل جذب ارائه می دهند.
افزودن آنزیم ها در غذای ماهی قزل آلا و آبزیان می تواند باعث بهبود دسترسی مواد مغذی، کاهش هزینه خوراک و دفع مواد مغذی به محیط شود.
منابع آنزیم ها:
آنزیم ها در همه موجودات زنده از حیوانات و گیاهان بالاتر گرفته تا ساده ترین اشکال زندگی تک سلولی تولید می شوند زیرا برای فرآیند متابولیک ضروری هستند. میکروارگانیسم هایی که به طور کلی در تولید آنزیم های مختلف دخیل هستند عبارتند از:
باکتریها: Bacillus subtilis ، Bacillus lentus ، Bacillus amyloliquifaciens و stearothermophils باسیلوس.
قارچ: Triochoderma longibrachiatum ، Asperigillus oryzae ، Asperigillus niger و مخمر
انواع آنزیم های موجود برای غذای ماهی قزل آلا و آبزیان
در طی چندین سال گذشته بسیاری از آنزیم ها در تغذیه ماهی و میگو استفاده شده اند که شامل سلولز ، گلوکانازهاβ ، زایلانازها و آنزیم های مرتبط با آن می باشد. فیتاز ، پروتئازها ، لیپازها و گالاکتوزیدازها . آنزیم های موجود در صنعت خوراک بیشتر برای حیوانات استفاده می شوند تا اثرات چسبناک پلی ساکاریدهای و غیر چربی در غلات و سایر دانه های غذایی را خنثی کنند.
عمل و فواید آنزیم ها در غذای ماهی قزل آلا و آبزیان:
ویسکوزیته هضم را کاهش می دهد
باعث افزایش هضم و جذب مواد مغذی به ویژه چربی و پروتئین می شود.
باعث افزایش ارزش متابولیزه کننده ظاهری رژیم می شود.
جذب خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی را افزایش می دهد.
تولید آمونیاک را کاهش می دهد.
قابلیت هضم مواد مغذی را بهبود می بخشد.
آنزیم های درون زا موجود در سیستم گوارشی ماهی / میگو به تجزیه مولکول های بزرگ آلی مانند نشاسته ، سلولز و پروتئین کمک می کند.
هضم کربوهیدرات با استفاده از آنزیم های میکروبی بهبود می یابد. افزودن آنزیم های برای تغذیه باعث افزایش استفاده از کربوهیدراتهای رژیم غذایی غیر قابل استفاده می شود. مقادیر زیاد پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای (NSP) مانند سلولز ، زایلان و مانان باعث کاهش ارزش غذایی بسیاری از مواد گیاهی می شود. آنزیم های روده ای برای هضم این کربوهیدرات ها توسط اکثر حیوانات تولید نمی شوند.
آنزیم ها و عملکرد غذای ماهی قزل آلا
استفاده از آنزیم ها احتمالاً راه حلی برای مرگ و میر بالای لارو در آبزیان است . دستگاه روده لاروهای آبزی کوتاهتر و نسبتاً توسعه نیافته در مقایسه با بزرگسالان است. آنزیم در تغذیه لارو کاربرد بکار برده می شود.
اسید فیتیک یکی از مهمترین عوامل ضد تغذیه ای در ترکیبات گیاهی است. فعالیت ضد تغذیه ای اسید فیتیک را می توان با افزودن آنزیم های مربوطه ، به عنوان مثال فیتاز از بین برد. بیشتر ماهی ها آنزیم های خاص را برای تجزیه فیتات و آزاد کردن مواد مغذی ندارند ، بنابراین از طریق ماهی های غیر قابل هضم دفع نی شوند . به همین دلیل نسبت بالاتری از مواد مغذی با ارزش از منابع گیاهی توسط حیوانات مورد استفاده قرار نمی گیرد و به عنوان مدفوع هدر می رود . آنزیم فیتاز خوراک نه تنها فسفر را از فیتات آزاد می کند ، بلکه مواد معدنی و اسیدهای آمینه را نیز جدا می کند .
پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای (NSP)
یکی دیگر از عوامل مهم ضد تغذیه ای که می تواند با آنزیم های خوراکی مطرح شود ، پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای (NSP) است که در مواد گیاهی موجود است و برای کاهش عملکرد حیوانات یافت می شود. اثرات ضد مغذی آنها عمدتا به دلیل افزایش ویسکوزیته هضم در روده و محدودیت مواد مغذی باعث می شود آنها در هضم غیرقابل دسترسی باشند. از آنجایی که حیوانات فاقد آنزیم های روده ای برای تخریب پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای هستند ، مکمل آنزیم های در رژیم غذایی ، این عوامل ضد مغذی را تجزیه کرده و منجر به مصرف بهتر خوراک می شود.
تأثیر آنزیم های خوراک بر آبزی پروری پایدار
آبزی پروری موفق و پایدار به خوراکهای با ارزش اقتصادی بالا و حفظ محیط زیست سالم بستگی دارد. خوراک عمده ترین هزینه عملیاتی است که شامل 50 تا 60 درصد از کل هزینه های پرورش را شامل می شود . هزینه برای تامیین پروتئین حیوانی غذای ماهی قزل آلا وآبزیان بالا است.
از این رو، تحقیقاتی برای یافتن گزینه های مختلف برای جایگزین پروتئین جانوری ماهی متمرکز شده است . یکی از جایگزین های مناسب پروتئین های گیاهی است که همراه با آنزیم های خوراکی جایگزین می شوند. آنزیم فیتاز قادر است فسفر محدود شده در فیتات را آزاد کند و این به تولید کنندگان خوراک اجازه می دهد تا با کاهش آرد ماهی سبب کاهش هزینه تولید خوراک شوند. استفاده بهتر از فسفر همچنین می تواند به کاهش دفع مواد مغذی به محیط کمک کند.
